Islandia to nie tylko główna trasa numer 1, ale mnóstwo innych malowniczych dróg. Zarówno dobrych dróg asfaltowych, ładnych szutrowych, jak i tych trudniejszych dla dużych samochodów terenowych. Droga jest celem, więc dzisiaj właśnie na tym celu się skupimy. Zapraszam na spis godnych uwagi tras według regionów, głównie dla mniejszych aut 4×4 oraz dla wielkich aut terenowych.
Interior
Co właściwie czai się pod tą nazwą? Interior to niezamieszkały region w głąb kraju, z dala od wybrzeża i ośrodków przemysłowych. Na Islandii środek wyspy jest w całości niezamieszkały i dlatego właśnie nazywa się go interiorem. Dodatkowo właśnie to czyni go trudno dostępnym. W interiorze nie ma dróg asfaltowych, a jedynie drogi szutrowe. Niektóre drogi są w lepszej, a inne w gorszej kondycji i ciągną się przez pola lawy, kamienie i niewyrównane skały. One wcale nie należą do rzadkości. Dziś przedstawię Wam dwie najpopularniejsze drogi interioru oraz jedną wyjątkową dla mnie.
1. Kjölur F35
Droga południe-północ z Gullfoss, aż do drogi numer 1 na północy, między Blönduós a Varmahlið. Droga przebiega między dwoma lodowcami, na wschód od Langjökull i po zachodniej stronie Hofsjökull, który jest praktycznie w samym środku wyspy. Kjölur to świetnie utrzymana droga szutrowa. Mimo swojego oznaczenia literką F jest naprawdę w świetnym stanie i latem jest przejezdna dla dobrego auta 4×4. Mogę się pokusić o stwierdzenie, że w miesiącach letnich nadaje się nawet na miejskiego suva. “Autostrada” wśród dróg szutrowych na wyspie, szczególnie na północ od Hveravellir. Na trasie nie ma przejazdów przez rzeki. Pamiętaj jednak, że stan dróg może ulegać zmianie z miesiąca na miesiąc, z roku na rok i przed podróżą w takie miejsca należy zaktualizować informacje. Droga ma jakieś 170 kilometrów i nieprzerwanie jedzie się nią ponad trzy godziny. Zimą, droga F35, często jest nieprzejezdna.
2. Sprengisandur F26
Kolejna droga przez interior południe-północ. Trasa Sprengisandur biegnie na wschód od lodowca Hofsjökull i na północ od Vatnajökull. Wjazd na Sprengisandur znajduje się w dolinie Þjórsárdalur, a na północy przy wodospadzie Goðafoss. Trasa ma jakieś 270 km, a przejechanie jej zajmuje prawie 6 godzin ciągłej jazdy. Droga jest w większości w dobrym stanie, jednak bywają trudniejsze momenty. Dostępność dla aut 4×4 każdego roku zależy od pogody. Auta terenowe mogą korzystać z tej trasy, gdy leży śnieg i droga jest oznaczona jako nieprzejezdna. Nie można na nią wjechać, gdy jest zakaz ruchu. Przed podróżą warto śledzić stronę Zarządu Dróg, aby upewnić się, czy danego dnia droga jest dostępna.
3. Austurleið 910
Droga prowadząca północną stroną lodowca Vatnajökull, ze schroniska Nýidalur do krateru wulkanu Askja na wschodzie wyspy. Trasa ma jakieś 120 km, a przewidywany czas na tę trasę to 8 godzin! Osiem! Nie ma w tym pomyłki. Trasa jest niezwykle trudna i momentami jazda jest wolniejsza niż chód. Droga prowadzi przez pole lawowe i często nie jest utwardzona. Ma się wrażenie, że jedzie się poza szlakiem. Czasami trzeba w oddali szukać kolejnego słupka wyznaczającego trasę, bo nie da się jednoznacznie określić, gdzie biegnie droga. Jest to trasa tylko i wyłącznie na duże i odpowiednio wyposażone auta terenowe. W schronisku Nýidalur warto podpytać, jakie panują warunki na trasie danego roku oraz, czy nasze auto może jechać. Ratownicy są bardzo pomocni.
Jest to najtrudniejsza trasa, jaką kiedykolwiek jechałam. Mimo cudownych widoków, nie prędko tam wrócę. Człowiek po 8 godzinach tam jest przepełniony cudownymi widokami, zmieniającymi się za każdym zakrętem, ale też wytrzęsiony jak galareta.
Południe
Południe wyspy to niezliczona ilość offroadowych tras w Parku Narodowym Fjallabak. Jest to cudowny rezerwat z mnóstwem malowniczych szlaków. Krajobraz zmienia się na każdym kroku. Znajdziemy tam rzeki, kolorowe, parujące góry, zielone wzgórza i czarne piaski po horyzont. Jest to niesamowicie zróżnicowany teren. Główne drogi na Fjallabak świetnie nadają się dla rozpoczynających swoją przygodę z Off-Road na Islandii. Niewielkie odległości, stosunkowo łatwe i intuicyjne drogi. Ciężko się zgubić. Ponadto jest tam stosunkowo “duży ruch”, jak na islandzki Off-Road, więc w razie problemów mamy szansę na pomoc innych użytkowników drogi.
1. Fjallabak F208/F210
W Parku Narodowym Fjallabak znajduje się kilka tras wartych polecenia, a oto kilka moich ulubionych. Jedna z nich to F208 na wschód od Landmannalaugar. Trasa ta jest dużo trudniejsza od swojej zachodniej siostry, po której spokojnie przejedzie nawet Dacia Duster, aż do Kolorowych Gór. Na wschodniej F208 znajduje się mnóstwo przejazdów przez rzeki i cudownych widoków. Dla spragnionych wędrówki polecam szlak na wodospad Ófærufoss.
Jeżeli z F208 nadal nie chcemy zjeżdżać na drogę numer 1 (między Vík, a Kirkjubæjarklaustur), możemy wjechać na kolejną malowniczą trasę F210, przy której znajduje się charakterystyczna i niezwykle fotogeniczna góra Mælifell. Jest to droga, która przebiega najbliżej północnej strony lodowca Mýrdalsjökull. Trasa prowadzi przez otwartą przestrzeń. Cała okolica wygląda niczym czarna pustynia z lodowcem w tle.
Jakby liczyć opisaną drogę od trasy nr 1 z Hvolsvöllur do Hvolsvöllur to ma ona 260 km. Przejazd tego odcinka zajmuje prawie 7 godzin ciągłej jazdy.
2. Hekla
Opisywana przeze mnie trasa na Heklę jest wyjątkowa przez bezpośredni kontakt z lawą wylaną z wulkanu w minionych erupcjach. Trasa biegnie wzdłuż ogromnej ściany zastygniętej lawy. Droga biegnie na wschód od wulkanu Hekla, dookoła góry Vatnafjöll. Łączy ona drogę F210 i F225, ale nie ma nawet numeru, ani nazwy. Droga jest bardzo wymagająca i trudna. Biegnie po zboczach gór i jest naprawdę na ciężkim terenie. Jest to trasa, której nie znajdziemy na Google Maps, a jedynie na szczegółowych, drukowanych mapach. Jest to trasa przerywana na mapach, co oznacza, że jest ona tylko dla dobrych terenowych samochodów, a zapuszczanie się tam mniejszym autem to bezmyślność. Na trasie nie ma przejazdów przez rzeki.
3. Þakgil 214
Piękna i malownicza trasa w stronę campingu na Þakgil to jedna z tras, które mogą pokonać nawet mniejsze suvy. Im mniejsze auto tym mniejszy komfort jazdy, jednak Dacia Duster, czy Mazda X3 spokojnie dadzą radę na tej trasie. Jest to idealna droga dla początkujących w islandzkim interiorze. Wjazd na trasę jest w okolicach Viku z głównej drogi numer 1, biegnącej dookoła wyspy. Sama dolina i kanion Þakgil jest niesamowitym i godnym odwiedzenia miejscem. W dolinie znajduje się również mała jaskinia z paleniskiem i stolikami. Dolina znajduje się bardzo blisko lodowca Mýrdalsjökull.
4. Þórsmörk 249
Przejazd na Þórsmörk to wiele przejazdów przez rzeki, niesamowite widoki i adrenalina. Jest to jedna z bardziej uczęszczanych Off-Roadowych dróg Islandii. Jest to stosunkowo łatwo dostępne miejsce i popularne ze względu na koniec (czy też początek) szlaku Laugavegur. My, przez stosunkowo niewielką odległość od stolicy, bywamy tam bardzo często. Jest to jednak niebezpieczna i nieprzewidywalna trasa. Rzeki w drodze na Þórsmörk utopiły wiele aut (w tym jedno mojego brata przed laty). Najbardziej nieprzewidywalna jest ostatnia rzeka Krossá, przed samym parkingiem w Langidalur. Krossá jest naprawdę głęboką i niebezpieczną rzeką. Poziom wody może się także znacznie podnieść podczas powodzi glacjalnych, a wtedy przejazd przez rzekę jest niemożliwy i wyprawa na Þórsmörk niewskazana.
Północ
Północ Islandii również ma swoje fiordy i każdy z nich jest wart odwiedzin i kryje coś wyjątkowego. Półwysep Vatnsnes skrywa najwięcej historii i legend, które Wam opisze wkrótce, ale dziś kilka tras na innych półwyspach i jedna cudowna, malownicza trasa wgłąb wyspy z samej stolicy północy, Akureyri.
1. Lágheiði 82
Od tego roku moja ulubiona trasa na północy Islandii. Odkryliśmy tam piękny wodospad bez nazwy. Doliny przy tej trasie zapierają dech w piersiach. Jest to stara trasa z Siglufjörður do Ólafsfjörður (zanim wybudowano tunel). Teraz, jeśli będę miała kiedykolwiek pokonać trasę z Siglufjörður do Ólafsfjörður, nie pojadę więcej tunelem (nie przepadam za nimi), bo ta trasa jest warta każdej minuty. Trasa Lágheiði ma niecałe 40 km. Nie da się przejechać tą trasą bez zatrzymywania choćby na zdjęcia i podziwianie dolin. Droga zimą nie jest odśnieżana przez co jest wykluczona z ruchu.
Ciekawostka: przy tej trasie znajduje się ekskluzywna farma na wynajem. Wynajem całej farmy na jedną noc (dla 26 osób) kosztuje 45 000 dolarów.
2. Reykjaheiði
Droga przez doliny po półwyspie Tjörnes w stronę Húsavíku. Pisałam o tym miejscu w poprzednim poście Perły północnej Islandii. Znajdują się w tej okolicy liczne tereny geotermalne oraz elektrownia. Bardzo malownicza trasa. Obecnie jest w remoncie i wkrótce będzie w całości przejezdna nawet dla małego auta. Z Reykjahlið do Húsavíku, tą trasą, jest jakieś 70-80 km (więcej niż drogą 87 do Húsavíku).
3. Sléttuvegur 870
Droga wzdłuż wybrzeża po półwyspie Melrakkaslétta. Na tej trasie znajduje się najdalej wysunięty na północ punkt wyspy, latarnia Hraunhafnartangi. Całe wybrzeże od latarni na zachód jest zasypane przez Rekaviður, czyli przez dryfujące po oceanach drewno. Jest to wyjątkowy widok, który można spotkać na kilku islandzkich plażach. Drewno często jest wykorzystywane przez Islandczyków do budowy. Droga szutrowa, dziś już przejezdna nawet dla mniejszych aut. Podczas tej wyprawy warto odwiedzić wspomnianą latarnię oraz Arctic Henge przy Raufarhöfn. Ponadto w Raufarhöfn można uzyskać dyplom odwiedzin najbliższego punktu wyspy do koła podbiegunowego.
4. Eyjafjarðarleið F821
Piękna i wywołująca same pozytywne emocje droga z Akureyri na południe. Trasą można dojechać do Laugafell, gdzie znajduje się camping i naturalny hot pot. Tą samą drogą można wrócić do miasteczka, zmieniając lekko drogę powrotną i wybrać drogę 829. Można też z Laugafell jechać dalej na południe i wjechać wspomnianą wcześniej drogę Sprengisandur. Rok temu, na drodze F821, do późnego lata śnieg blokował przejazd, aż w końcu stworzono śnieżny tunel, aby można było ją pokonać. Niesamowicie malownicza i piękna droga przez góry. Z Akureyri do Laugafell jest prawie 90 km. Czas przejazdu prawie 3 godziny.
Wschód
Na wschodzie jest tak dużo cudownych i moim zdaniem nie odkrytych zakamarków, że ciężko wybrać kilka do opisu. Wybrałam jednak te, z którymi w jakiś sposób się identyfikuję i które zapadają w pamięć.
1. Mjóifjörður 953
Najpiękniejszy fiord na wschodniej stronie, a może nawet na całej wyspie. Zjazd w dół fiordu krętą, wąską drogą górską z cudownymi widokami. Ta trasa na długo zapada w pamięć pod warunkiem, że uda Wam się ją zobaczyć. Droga jest przejezdna tylko latem, ale nawet w miesiącach letnich potrzebna jest dobra pogoda. Pobliskie zbocza pokrywają się gęstymi chmurami i mgłą, co znacznie ogranicza widoczność. Po drodze napotkamy świetny punkt widokowy na fiord z góry oraz zjawiskowe wodospady. Droga głównie dla aut 4×4, ale z łatwością wjedziemy tam mniejszym suvem. Można dojechać aż do końca fiordu do latarni Dalatangi. Od głównej drogi do latarni jest 46 km. Jazda w jedną stronę zajmuje ponad godzinę bez zatrzymywania się.
2. Loðmundarfjörður F946
Kolejny cudowny fiord. Dojazd do niego jest jednak dużo trudniejszy niż do wspomnianego Mjóifjörður. Prowadzi do niego tylko jedna trasa przez góry. Trasa jest niezwykle trudna i wyłącznie na duże samochody terenowe. Przejazd jest cudownie malowniczy, dziki i dla osób o mocnych nerwach, bo momentami jest bardzo stromo. Trasa jest ślepym zaułkiem i w jedną stronę ma 35 km. Pokonanie tej drogi to jakieś 1,5 godziny w jedną stronę.
3. Öxi 939
Łatwo dostępna trasa dla każdego auta. Trasa, o której nie raz słyszałam, jaka jest malownicza i jak bardzo skraca drogę z Egilsstaðir do Djúpivogur (aż o 60 km). Nie raz rzeczywiście wykorzystałam ten odcinek na dojazd do znajomych właśnie w Djúpivogur, ale jeszcze nigdy nie widziałam tej trasy w całości. Droga biegnie przez góry i bardzo często jest spowita mgłą i tak właśnie było za każdym razem, gdy nią jechałam. Zimą na trasie często można spotkać renifery, a latem podziwiać piękne doliny i wodospady. Trasa ma 21 km, a przejazd nią to niespełna 30 minut.
Zachód
Zachód to takie dostępne i bliskie mi miejsce, że może trasy, które wybrałam nie będą dla Was spektakularne, ale dla mnie są wyjątkowe. Znam je w wielu odsłonach i nadal lubię na nie wracać.
1. Uxahryggjavegur 52
Mam wrażenie że ta trasa jest niedoceniana i przez wielu pomijana. Ostatnio pojechałam tam po odebraniu Vincenta ze szkoły. Pojechaliśmy na wodospad, na który nie dotarliśmy, ale ta droga rekompensuje wszystko. Nie pomijajcie jej. Warto zjechać z głównej trasy i zapoznać się z droga 52. Trasa z Þingvellir do Borgarnes (85 km) odcinkiem 52 jest atrakcyjniejsza niż drogą główną (88 km). Sama trasa Uxahryggjavegur ma 40 km i jest drogą szutrową z oznaczeniem dla aut 4×4.
2. Kaldidalsvegur 550
Trasa biegnąca przy lodowcu Langjökull, do którego można podjechać i dosłownie go dotknąć. Cudowne widoki na lodowiec. Droga biegnie również przy górze Ok, która w 2019 roku straciła status lodowca. Jest to jedna z moich ulubionych dróg na zachodzie kraju. Trasa ma 60 km, a przejazd nią to są prawie dwie godziny ciągłej jazdy. Jest to droga szutrowa z oznaczeniem dla aut 4×4 a momentami droga jest trudniejsza. Nadaje się dla regularnych aut 4×4 typu Dacia Duster. Będę jednak powtarzać, im mniejsze auto tym wolniej jedziemy i mniejszy komfort jazdy.
3. Droga 48
Droga jest dosłownie na wyciągnięcie ręki z Reykjaviku. Wielu określiłoby tę trasę mianem “nic tam nie ma”. Dla wielu może się wydawać nudna i nijaka. Znajduje się przy niej piękny wodospad, na który uwielbiam wracać. Moje serce, ta trasa, skradła zimą 2019 roku. Zimowe, śnieżne widoki są bajkowe i onieśmielające, gdy jest ładna pogoda. Trasa zimą jednak często jest nieprzejezdna, a nawet przy dobrej pogodzie, lepiej wybrać się wyższym autem 4×4. W lecie to zadbana droga asfaltowa.
Fiordy Zachodnie
Fiordy zachodnie to nadal nieodkryty przeze mnie region. Dopóki nie wybiorę się na Hornstrandir na kilka dni to nie będę usatysfakcjonowana w pełni. Kocham wędrówki w takich dzikich terenach, a właśnie fiordy na zachodzie kraju są najbardziej nieodkrytą, dziką i wyjątkową częścią wyspy. Jeżeli myślisz, że widziałeś już wszystko, ale nie byłeś na fiordach zachodnich, to nie widziałeś nic. Ta najbardziej tajemnicza część wyspy nadal przede mną.
1. Svalvogar 622
Jedna z najbardziej niebezpiecznych dróg Islandii. Część drogi nie znajduje się na ogólnodostępnych mapach, ponieważ można przejechać nią tylko podczas odpływu. Południowa strona częściowo znajduje się pod poziomem morza i przejazd podczas przypływu jest niemożliwy. Trasa ma jakieś 50 km, ale jedzie się nią nieprzerwanie ponad 2 godziny. Jest to trasa tylko i wyłącznie dla dużych aut terenowych i dla osób, które nie boją się wysokości i jazdy przy samej krawędzi zbocza. Więcej na temat tej trasy pisałam w poście o Fiordach Zachodnich TUTAJ. Opublikowałam również film z trasy na moim IGTV. Ponadto cała relacja z wyprawy widnieje w zapisanych relacjach na Instagramie.
2. Melanesvegur 614
Kręta droga górska, prowadząca w dół przy samej krawędzi, na piękną i jedyną w swoim rodzaju plażę na Islandii, czyli Rauðisandur, co oznacza czerwona plaża. Piaski przybrały czerwoną barwę od występującej tam małży islandzkiej (Chlamys islandica). Jedna z niewielu plaż, na której piasek nie jest czarny. Przejazd trasą zajmuje niecałe 30 minut, gdyż jest to niespełna 14 km od głównej drogi. Trasa jest trudną, krętą drogą szutrową na zboczu góry. Nie dla osób z lękiem wysokości.
3. Norðurfjörður 643
Kolejna kręta trasa górska dla aut 4×4 i dla osób o mocnych nerwach. Trasa prowadzi do znanego basenu Krossneslaug. Za basenem droga praktycznie się kończy, a jedyną drogą powrotną jest ta, którą przyjechaliśmy. Na wybrzeżu spotkamy Rekaviður, czyli dryfujące drewno. Cała trasa to jakieś 80 kilometrów. Przejechanie całej trasy to jakieś 3 godziny w jedną stronę. Nam, jazda w jedną i drugą stronę, zajęła praktycznie cały dzień.
Myśle, że z każdego regionu udało mi się opisać kilka fajnych tras. Wkrótce może zrobię kolejny tego typu post, bo jest o czym pisać.
Po codzienną dawkę mojego życia na wyspie i Islandii zapraszam na mój profil na Instagramie
